| ຄຳທີ່ໃຊ້ຊອກຫາ: 1 ຈຳນວນຄຳສັບທີ່ພົບໃນວັຈານຸກົມ: 188 ວັຈນານຸກົມພາສາລາວ ໂດຍ ມະຫາສິລາ ວີຣະວົງສ໌ (188) - ສວັນ - ສະຫວັນ
- 1 ນ. ເມືອງຟ້າ, ໂລກຂອງເທວະດາ (ສ. ວສຣຸຄ) 2 ນ. ສີອິດ, ສີມຸ່ຍ ເອີ້ນວ່າ ສວັນ (ສະຫວັນ).
- ສວາງ - ສະຫວາງ
- 1 ວ. ແຈ້ງ, ສວ່າງ, ເບີຍ. 2 ນ. ຕຳລາເລກຊັ້ນສູງແບບບູຮານ ຮຽກວ່າ ສວາງຫໍຣະຄຸນ ໄດ້ແກ່ ຕຳລາສຸຣິຍາດ.
- ສາມ
- ວ. 1 ກັບ 2 ສົມກັນ, ເລກ 3.
- ສົມ
- 1 ກ. ໂຮມກັນເຂົ້າ (ສົມເລກ), ປົນ. ວ. ພໍດີ, ຄວນ, ເໝາະ. 2 ນ. ຜູ່ສະຫງົບ, ນັກບວດ, ພິກຂຸ (ປ. ສມນ) “ພູໄຊທ້າວ ທົງຜນວດເປັນສົມ” (ສິນໄຊ)
- ສົ້ມ
- 1 ວ. ຣົດຢ່າງນຶ່ງກົງກັນຂ້າມກັບຫວານ. ນ. ອາຫານທີ່ມີຣົດສົ້ມ ດັ່ງ ສົ້ມປາ ສົ້ມຜັກ ເປັນຕົ້ນ. 2 ນ. ມົດແນວນຶ່ງ ຕົວແດງໆ ມີຣົດສົ້ມ ຮຽກ ມົດສົ້ມ ຫຼືມົດແດງ.
- ສຽວ
- 1 ນ. ຕົ້ນໄມ້ແນວນຶ່ງ ຕົ້ນແລະໃບຄ້າຍຄືຕົ້ນຂາມປ້ອມ ມັກເກີດຕາມແຄມນ້ຳ ຫຼື ທາມ. 2 ນ. ເຫຼົ້າເດັດ, ເຫຼົ້າກັ່ນ.
- ສໄວ - ສະໄຫວ
- 1 ວ. ງາມສະພັ່ງ, ງາມສະລ້າຍ.
- ສ້ຽວ
- 1 ນ. ຕົ້ນໄມ້ແນວນຶ່ງ (ສົ້ມສ້ຽວ ກໍວ່າ) (ຝົນຕົກຮຳໃບຕອງສ້ຽວ ແສນກໍກາງເຫຼົ່າ) 2 ກ. ແວອອກ, ຫຼີກອອກຈາກບ່ອນຊື່, ໄປບໍ່ທ່ຽງ, ບ່ຽງໄປຂ້າງນຶ່ງ, ສ່ວນນຶ່ງໃນສີ່ສ່ວນ, ສ່ວນຍ່ອຍ.
- ຫາງ
- 1). ນ. ສ່ວນທ້າຍແຫ່ງລຳຄີງຂອງສັດ ຕໍ່ກົ້ນອອກໄປ, ຂົນແຫ່ງສັດຈຳພວກນົກ ທີ່ຢູ່ສ່ວນກົ້ນ, 2). ສ່ວນຍາວທີ່ຕໍ່ລຳຄີງອອກໄປ ດັ່ງ ຫາງບັ້ງໄຟ, ຫາງໂຕຫນັງສື, ສ່ວນເສດທີ່ເອົາຂອງດີອອກ ແລ້ວ ດັ່ງ ຫາງກະທິ
- ຫາງເສືອ
- 1).ນ. ເຄື່ອງເອົາທ້າຍເຮືອໃຫຍ່, ໄມ້ຂັດທ້າຍເຮືອໃຫຍ່; 2). ນ. ຊື່ຂອງຢ່າງນຶ່ງ ສີແດງເປັນຝຸ່ນ ຫລື ເປັນກ້ອນ ໃຊ້ເຮັດຢາ ຫລື ທາສິ່ງຂອງ ເອີ້ນ ນ້ຳຫາງ
- ຫົວ
- 1). ກ. ເບ່ງສຽງອອກມາໃນເມືອ່ຮູ້ວ່າມີຄວາມມ່ວນຊື່ນ ຫລື ກະດຽມ ໂດຍບໍ່ມີຄວາມຫມາຍ ເປັນຄູ່ກັບໄຫ້; 2). ນ. ສ່ວນຂອງຮ່າງກາຍຟາກຄໍຂຶ້ນໄປ, ຕົ້ນຫລືສ່ວນຢູ່ໃຕ້ດິນຂອງຫນໍ່ແນວ ຈຳພວກມັນ ແລະ ຜັກ ດັ່ງ ຫົວຜັກບົ່ວ,…
- ຫໍ້
- 1). ນ. ຊື່ຄົນຊາດຈີນ ຢູ່ໃນແຂວງຍູນານ ຕໍ່ແດນປະເທດລາວ, ຊື່ມັນແນວນຶ່ງ ເອີ້ນວ່າ ມັນຫໍ້; 2). ນ. ຮອຍເລືອດແຂ້ນ ແລະ ຊ້ຳ ຢູ່ໃນຮ່າງກາຍ ເພາະຖຶກຄ້ອນຕີ ເປັນຕົ້ນເອີ້ນວ່າ ຫໍ້ເລືອດ; 3). ແລ່ນເຕັມຢຽດ.
- ເກ
- 1 ວ. ຊົ່ວ: “ກູນີ້ ມິໃຊ່ສາມານເຊື້ອ ຍິງເກກາງກາດ” (ສິນໄຊ) 2 ນ. ກິີປາ (ເບິ່ງ ກີ)
- ເກດ
- 1 ນ. ຕົ້ນໄມ້ແນວນຶ່ງ ເປັນຕົ້ນໄມ້ຂະຫນາດໃຫຍ່ ຕົ້ນ ໃບ ຫມາກ ຄ້າຍຄືຕົ້ນເຄັງ ຫມາກສຸກແລ້ວ ສີເຫລືອງ ຣັດຫວານ (ປ. ເກຕກ). 2 ນ. ແປວໄຟ, ທຸງ, ດາວຫາງ, ດາວສະເດັດ (ໃນຕຳຣາ ເອີ້ນດາວພຣະເກດ) ເປັນຫນ່ວຍທີ 9 (ປ.…
- ເກັດ
- 1 ນ. ສິ່ງທີ່ເປັນກີບຊ້ອນຫລືບກັນຢູ່ຕາມຫນັງປາບາງຈຳພວກ, ສິ່ງອື່ນໆທີ່ມີລັກສະນະດັ່ງເກັດປາ. 2 ກ. ຂົບເມັດໃຫ້ແຕກ ແລ້ວຄາຍເປືອກອອກ ດັ່ງເກັດເຂົ້າ ເກັດເມັດແຕງໂມ ເປັນຕົ້ນ.
- ເກາະ
- 1 ນ. ດອນຢູ່ກາງແມ່ນ້ຳ, ທະວີບ, ແຜ່ນດິນ, ເຄື່ອງປ້ອງກັນອາວຸດທຳດ້ວຍເຫລັກ ຫລື ຫນັງ ສຸບໃສ່ຕົວ, ເຫລັກຫຸ້ມຣົດສຳລັບປ້ອງກັນລູກປືນ. 2 ກ. ກ່ຽວຂ້ອງ, ຄາຢູ່, ເອີ້ນມາດ້ວຍຈົດຫມາຍ ຫລື ອຳນາດຂອງສານ.
- ເກີນ
- 1 ນ. ໄມ້ລຳດຽວ ສຳລັບກ່າຍຂຶ້ນລົງແທນຂັ້ນໃດ. 2 ວ. ເຫລືອ, ລື່ນ, ໂພດ.
- ເກີ້ງ
- 1 ນ. ເຄື່ອງບັງແສງ ຮູບເປັນວົງມົນ (ເກີ້ງຕະກຽງ). 2 ກ. ທຳໃຫ້ຂອງເປັນແຜ່ນທີ່ຟູຢູ່ຫນ້ານ້ຳຍະເປັນວົງອອກ.
- ເກີ້ຍ
- 1 ນ. ບ່ອນເປັນໂນນຄ້ອຍລົງ. 2 ວ. ອາການທີ່ເປີດເບິ່ງແຕ່ໄກ ຫລື ກາຍໄປມາເພື່ອສິ້ງຊອມເບິ່ງ (ເກີ້ຍໄປເບິ່ງ)
- ເກືອ
- 1 ນ. ວັດຖຸທາດຢ່າງນຶ່ງ ມີຣົດເຄັມ ໃຊ້ເປັນເຄື່ອງປະສົມອາຫານ; 2 ນ. ຊື່ຕົ້ນໄມ້ແນວນຶ່ງ ຫນ່ວນນ້ອຍມົນ ມີຣົດເຝື່ອນ ໃຊ້ຍ້ອມຜ້າໃຫ້ມີສີດຳໄດ້; 3 ກ. ລ້ຽງດ້ວຍອາຫານ, ເອົາອາຫານໃຫ້ກິນ, ໃຫ້ຢູ່ໃຫ້ກິນດ້ວຍ.
|
ຂຶ້ນເທິງສຸດ