ກັນ

1 (ກ) ສ. ເປັນຄຳແທນຊື່ ດັ່ງຄຳວ່າ “ຄວາຍຊົນກັນ” (ຂ). ແທນຊື່ຂອງຜູ່ເວົ້າ ຫລື ເຈົ້າຂອງເອງ: “ເສື້ອຂອງກັນ”. 2 ກ. ຫ້າມ, ບັງ, ກັ້ງ, ຫວຽນອ້ອມໄວ້; ກ. ແຖ (ກັນຕີນຜົມ, ກັນຄິ້ວ). 3 ນ. ກະແຈ, ໄລຜັກຕູ: “ກັນກົງກອນ ຫມູ່ຍິງຍາຕ້ອງ” (ສິນໄຊ) (ປ. ກັນຈຸກາ). 4 ນ. ການກຳເນີດ, ສ່ວນ, ກ້ອນ, ຕ່ອນທ່ອນ, ຄາຍເທດ, ຫນັງສືທີ່ແບ່ງເປັນສ່ວນນຶ່ງສຳລັບເທດ (ປ. ກັນທ). 5 ນ. ຫູ (ຣາຊາສັບ ໃຊ້ວ່າ ພຣະກັນ) (ປ. ກັນນະ)