ຫົວ

1). ກ. ເບ່ງສຽງອອກມາໃນເມືອ່ຮູ້ວ່າມີຄວາມມ່ວນຊື່ນ ຫລື ກະດຽມ ໂດຍບໍ່ມີຄວາມຫມາຍ ເປັນຄູ່ກັບໄຫ້; 2). ນ. ສ່ວນຂອງຮ່າງກາຍຟາກຄໍຂຶ້ນໄປ, ຕົ້ນຫລືສ່ວນຢູ່ໃຕ້ດິນຂອງຫນໍ່ແນວ ຈຳພວກມັນ ແລະ ຜັກ ດັ່ງ ຫົວຜັກບົ່ວ, ຫົວມັນ ເປັນຕົ້ນ, ສ່ວນຕົ້ນ ຫລື ກົກ ດັ່ງຫົວສິ້ນ ຫົວຫນັງສື, ຫົວປີ, ສ່ວນສົ້ນທີ່ຢູ່ຊື່ກັບທ້າຍ ຫລື ຫາງດັ່ງ ຫົວເຮືອ ຫົວຣົດ ໆລໆ, ລັກສນະນາມຮຽກ ຫນັງສືເປັນພັບ ຫລື ເປັນເຫລັ້ມ ວ່າ ຫົວ, ສ່ວນເປັນແກ່ນສານ ເປັນເຄົ້າ ດັ່ງ ຫົວຢາ, ຫົວນ້ຳຫອມ, ຫົວສິບ, ຫົວຮ້ອຍ